Patella Luxatie (loszittende knieschijf)

Uitleg Patella-luxatie:

De patella zit ingebed in de pees die de grote sterke spieren aan het voorboven-
been (quadriceps) verbindt met de benige kam (crista) aan de voorboven-
kant van het onderbeen. De knieschijf loopt normaliter in een gleuf (trochlea) in het gedeelte van het bovenbeen, dat deel uitmaakt van het kniegewricht. Het feit dat de knieschijf uit zijn spoor loopt kan veroorzaakt worden door fouten in de bouw van het skelet en/of door milieufactoren. Indien de patella luxeert zal het dier in meer of mindere mate kreupel lopen en soms iets door de knie zakken. Toch komt het ook voor dat het dier in geringe mate last heeft van de patella luxatie en het soms even trekken met de achterpoot als enig zichtbaar verschijnsel is waar te nemen.In dit geval is een operatie vaak niet noodzakelijk.

Patella-luxatie komt met name frequent voor bij de kleinere rassen. Voorbeelden hiervan zijn o.a dus de Cavalier King Charles Spaniel, maar ook de King Charles Spaniel, de Engelse en Franse Bulldog, de Dwergkees, de Yorkshire Terriër, West Highland White Terriër, Dwergpoedels, Chihuahua's, de Jack Russel Terriër, de Pekingees en de Papillon. Ook bij andere rassen kan er patella-luxatie optreden.

​

We kunnen de patella luxatie in vier graden van ernst onderverdelen :
Graad 1: Incidenteel luxeert de patella die weer spontaan door het strekken van het been terug in de trochlea komt. Bij rotatie van het scheenbeen kan de patella met de hand geluxeerd worden.
Graad 2: Regelmatig optredende luxatie met duidelijke problemen. De geluxeerde patella kan zonder hulp weer terugkomen in de trochlea.
Graad 3: Continu aanwezige patella luxatie, waarbij het mogelijk is met de hand de patella weer in de trochlea te krijgen.
Graad 4: Continu aanwezige patella luxatie, waarbij het niet mogelijk is met de hand de patella weer in de trochlea te krijgen.

Daarnaast is het mogelijk om een onderverdeling te maken naar de zijde waarna de patella luxeert. Gebeurt dit naar de binnenzijde van de knie dan noemen we dit een patella luxatie naar mediaal, gebeurt dit naar de buitenzijde van de knie dan noemen we dit een patella luxatie naar lateraal.

De oorzaak van de patella luxatie naar mediaal, zoals we die zeer frequent zien is niet in één zin te vangen. Zowel erfelijke aanleg zoals constructiefouten als ook milieufactoren zijn hiervan op invloed. Vaak worden de banden opgerekt als gevolg van milieufactoren. Hierdoor krijgt de patella meer kans om te luxeren.

Onder milieufactoren worden onder meer verstaan :
  -  trauma ontstaan door een ongeluk
  -  trauma ontstaan door een verstapping bijv. in een kuil
  -  trauma bij het in -en uit een bench komen/springen (pups moeten daar in het begin aan wennen)
  -  overgewicht
  -  te veel beweging en verkeerde beweging
  -  veel springen



Daarom is het zo belangrijk dat wanneer u een cavalier king charles spaniel pup in huis neemt, u goed op let, want een ongelukje zit in een héél klein hoekje. Vaak is het al gebeurd, zonder dat u er weet van heeft. Cavaliertjes springen al op zeer jonge leeftijd makkelijk op en af de bank, ook weten ze van geen ophouden als u een balletje weg gooit. Let ook erg op met gladde vloeren, want ook daardoor wordt gemakkelijk een patellaprobleem veroorzaakt.

Met "constructie fouten" bedoelen we:
  -  ondiepe, soms zelfs afwezige trochlea
  -  een min of meer gedraaid of gebogen onderbeen
  -  een scheve aanhechting van de quadriceps.

​

Niet alle "constructiefouten" hoeven gelijktijdig voor te komen. Ook het voorkomen van één of twee fouten kan de ontwikkeling tot patella luxatie naar mediaal geven. In geval van patella luxatie bij de cavalier, zijn er soms constructiefouten aanwezig, maar geven deze meestal pas problemen nadat er milieufactoren bij gekomen zijn.

De behandeling voor patella luxatie naar mediaal is sterk afhankelijk van de leeftijd waarop het dier klachten krijgt, de klachten die het dier van de patella luxatie heeft en de graad van patella luxatie. Zo kan de behandeling uiteen lopen van medicamenteuze aanpak met gerichte training, het opbouwen van meer spiermassa (met name bij jonge honden). In veel gevallen redt de hond zich prima zonder operatie, ook op de lange duur!!